De laatste tocht van het jaar mocht er wezen, na een onstuimig seizoen van koud en regenachtig weer kunnen we spreken van een waardige afsluiting van het fietsjaar anno 2012. Om half 9 stonden er zowaar zo’n 18 man en Bertie klaar om te worden afgeschoten richting Den Helder. Geen problemen, lekker windje mee….., keuvelend en babbelend naar de boot alwaar de gevulde koeken en koffie ons reeds toelachten. Met het vooruitzicht om met tegenwind terug bij de boot te komen, werd gekozen voor de oostzijde naar boven te fietsen om wat meer in de luwte van de duinen en bossen terug te komen….., nou dat hebben we geweten, vóór Oudeschild  3 lekke banden!!!  Frans heeft de rest van de tocht peentjes gezweten daar zijn buitenbanden van ellende zowat uit mekaar vielen, achteraf kon hij gelukkig Warmenhuizen nog bereiken. Bij De Cocksdorp aangekomen werden we met de neus op de bittere feiten gedrukt, dat lekkere windje mee, was voor de terugtocht een complete storm tegen, dat werd stoempen. Met een starre blik op oneindig werkte onze voorzitter Jos, de één na de andere kopmaat in de vernieling om uiteindelijk in De Koog aan te komen alwaar we wat konden recupereren en krachten verzamelen om de barre tocht huiswaarts aan te vangen.  De pot was nagenoeg leeg dus kon er op de boot geen lekkers meer af maar ach…..  Met zo’n storm tegen ligt Warmenhuizen mijns inziens toch wel ver van Den helder hoor. Met een paar tempobeulen als Gerard  Kamper en Jan Petter op kop, werd met een gepast stilzwijgen door het peloton, de kilometers node onder de wielen vandaan getrapt. Bij Frans en ondergetekende ging bij Eenigenburg het licht uit maar ach….we waren er al bijna dus kunnen we uiteindelijk spreken van een geslaagde missie.

Gezien de uitnodiging van Maarten om een biertje, soepie en stokbroodje tot ons te nemen om deze geslaagde dag te vieren konden we natuurlijk niet weigeren.  Tevens konden we ook nog in de vreugde delen van het heugelijke feit dat Maarten, (Bolle) sr. 70, Zeventig jaren jong is geworden wat we natuurlijk niet zomaar konden negeren, en daar hadden we het volgende op gevonden….!  Door toeval kwam er namelijk via, via een ideaal cadeau op ons pad uit vroegere jaren die wij nu dus aan hem konden overhandigen…..  Het was zijn eigen racefiets, de “RIH”, die hij na vele, vele omzwervingen uiteindelijk weer aan zijn hart kon drukken.  Na wat twijfels, overpeinzingen, discussies met controle of dat deukje wel in de stang zat, werd Maarten sr. toch overtuigd en blij als een kind dat het om het originele object ging.  Met een geschatte leeftijd van zo’n 50 jaar kunnen we vaststellen dat dit cadeau een collectors item kan worden genoemd die niet in waarden kan worden uitgedrukt. Kunnen we spreken van een geslaagd rondje Texel? Ja dat kunnen we.

 M. v.d. Berg.