11 juni 2010 vertrok uit het mooie vlakke Warmenhuizen een kleine afvaardiging van de Slagroomploeg naar Z.Frankrijk. Om precies te zijn naar de Provence en om nog preciezer te zijn naar een hele hoge kale berg, genaamd de Mont Ventoux. ‘s Morgens 6.00 op weg om ‘s avonds 20.00 ca 1200 KM verder in de stromende regen te eindigen. Daar hadden we meer aan een paraplu dan aan een zonnebril. Onze Grote Leider (Cor. B) had daar in zijn beste Frans een huisje geregeld voor 6 personen. De bedoeling was dat Gerard. S en Willem. H hun tentje nabij het huisje zouden plaatsen om een concert van 6 snurkende personen te reduceren tot maximaal 4. De weersomstandigheden waren van dien aard dat we na enige alcoholische versnaperingen besloten om dan toch die eerste nacht maar met z’n allen in het huisje te overnachten. Het heet een 6-persoonshuisje te zijn maar om er 6 mensen daadwerkelijk te laten overnachten vraagt heel veel zelfbeheersing: met een vent zo dicht naast elkaar te moeten liggen in een bed van 1.9 m lang en 1.2 m breed. Om deze uitdaging aan te gaan is het verstandig om tot de grens van comazuipen te gaan zodat je het bed inrolt en gelijk onder zeil gaat. De day after bespaar ik jullie, maar de toon was gezet voor een hele leuke intieme vakantieweek. Cor had al
flink zijn huiswerk gedaan en we wisten gelijk al vanaf dag één waar de rit naar toe ging en dit zei al heel veel over de Grote Leider want we raakten op onze eerste rit door alle plaatsen die van belang waren voor de wijnstreek en hebben dan ook vele wijnhuizen gezien.
Dag 2 was ook perfect voorbereid door onze Grote Leider dit werd een rondje OM de Mont Ventoux om deze pukkel van alle kanten te kunnen aanschouwen en de nodige respect er voor te krijgen. Dit is uitstekend gelukt, deze ronde zou ca 100 KM zijn. Echter dit werden er 165 KM en ‘s avonds om 20.00 arriveerden we redelijk uitgewoond weer op onze camping. Bijkomend voordeel: er was weinig drank voor nodig om in de
juiste stemming te geraken.
Dag 3: prachtig tochtje in de omgeving gemaakt, niet te lang om op dag 4 voldoende kracht over te hebben om de berg te beklimmen. Tevens moesten we weer op tijd terug zijn om op een terras NL-Denemarken te kunnen zien.
Dag 4: REGEN. Dus plannen bijstellen. We zijn naar Avignon geweest met de auto. Deze oude Pausen-stad hebben we bewonderd, met name Palais du Pape met zijn pracht en praal.
Dag 5: DROOG, dus omhoog,de uitdaging vanaf Maulcene richting de TOP. Onze Grote Leider bewees hier ook weer zijn naam volledig waar te maken en arriveerde als eerste bovenop en als goede tweede Gerard.S. Hoewel het geen wedstrijd was en er onderweg
diverse fotoshots zijn gemaakt, waren beide coureurs in goede doen. Zelf was ik op de mountain bike omhoog gegaan wat me goed is bevallen. Met name in de afdaling gaven de iets bredere banden me een veiliger gevoel.Vervolgens kwamen Nico.S en Willem.H door de mist-wind-regen-hagel richting de TOP en Cees te B werd op KM 16 (van de 21) de wijze raad gegeven om de TOP te laten voor wat het was want je kon geen 5 meter verder kijken en het was er zeer onaangenaam.
Het is gelukkig allemaal goed gegaan maar het was geen pretje deze afdaling in dikke mist en uiteraard wel met tegenliggers. Weer beneden had een ieder naast dat je bokkoud was toch wel een euforisch gevoel van dat hebben we toch maar geflikt. ‘s Avonds lekker op een terras NL-Z.Afrika gezien.
Dag 6:  prachtige tocht gefietst langs fantastische kloven en een kunstenaarsdorp Gordes waar ook nog heel oude woningen waren te bewonderen: de zogenaamde Borries.
Toen brak dag 7 aan met het mooiste weer van de hele week we konden vanaf onze camping haarscherp de toren bovenop de M.Ventoux zien welke we niet hebben gezien toen we er 10 meter vanaf stonden. Het was in ieder geval prettig weer om op te ruimen, tentjes af te breken en op weg te gaan naar onze nieuwe uitdaging de Mergellandroute.
Deze tocht heeft er uiteindelijk nog wel in geresulteerd dat 2 van de 6 met een nieuwe fiets naar huis gingen. Die hebben op een zondagochtend even een Rompelberg-fiets gescoord. Mochten we ooit nog eens zo’n uitdaging aangaan dan weet ik wie er als eerste boven is. Want als Willem.H zijn transportfiets heeft ingewisseld voor zo’n modern licht
karretje zal hij niet meer te houden zijn. Bij Nico.S lijkt het als hij jarig is, dat er dan weer een jaar vanaf gaat want die is helemaal niet meer bij te houden. Al met al een leuke gezellige week en een goede hoogtestage voor de Mergellandtocht.

N.Berkhout
N.Schreiner
W.Half
G.Suiker
C.Beemsterboer
C. te Buck