Een markante persoonlijkheid van de oude garde binnen de Slagroomploeg is ons ontvallen, lees ook; een representatieve voorstelling van een gedreven sportman, jager, metselaar en bovenal een Bourgondiër.
Op 15 maart j.l. is ons oud lid Aris Schrieken uit Kolhorn op 65 jarige leeftijd overleden. Inmiddels zullen de meeste (jongere) leden van de Slagroomploeg deze man niet kennen maar toch denk ik dat het de moeite waard is om hier even bij stil te staan.
Met Hip, Dirk, Frans, Nico, Willem en mijn persoontje zijn we even namens de Slagroomploeg wezen condoleren, even in en uit maar toch…! Het zal door Lenie en hun kinderen wel zijn gewaardeerd, gezien het feit dat op zijn kist een shirt van de Slagroomploeg lag met een foto van Aris in vol ornaat op de racefiets.
Jarenlang heeft hij zich als vaste waarde van de Slagroomploeg gemanifesteerd en als je onder het genot van een biertje alle verhalen hoort over de tochten waaraan hij meedeed, wordt het gegarandeerd heel gezellig.
Met Aris kon je lachen en zelf heeft hij er ook veel lol aan beleeft al moest zijn plezier wel eens worden afgeremd, want zijn grenzen waren vaak ver te zoeken!
Aris was jarenlang een trouw lid die elke week eerst vanuit Kolhorn op de fiets naar Bolle kwam om vervolgens een niet onaanzienlijke tijd op kop de troep aan te voeren. Eigenwijs als ie was verdomde hij het om brood mee te nemen dus kwam ie waarschijnlijk met barstende honger op de fiets weer thuis.
En eten kon hij … de restanten van enkele overleden kippen aan het spit in Valkenbug zal bij menig lid nog vers in het geheugen staan… een beetje cryptisch maar een goed lid heeft aan een half woord genoeg! Of wat te denken van het opruimen van enkele vijandig blazende zwanen voor de deur van de koffietent in Ewijksluis? Afijn… voor meer informatie en verhalen gelieve de oudere garde te raadplegen maar ik kan je verzekeren dat je je niet zult vervelen!
Om een en ander samen te vatten zou ik zeggen; “Aris”? Een beresterke gozer, niks geen kapsones, en een natuurmens met een hart van goud. Wat dat betreft werd hij niet geheel onterecht als “Neanderthaler” bestempeld. Hoewel dit niet sympathiek klinkt, is dit voor Aris echter een eretitel.
M. v.d. Berg
Hey Mats mooi stukje een onvergetelijke man Aris. Hebben jullie goed gedaan om er heen te gaan. Top Jan
Heel goed te lezen dat mijn vader nog voort leeft in al die verhalen.
Hij kon ze zelf ook altijd erg mooi brengen.
Heel erg bedankt voor al het medeleven.
Met vriendelijke groet,
Mirella schrieken
Mats,
Ik wil hierbij laten weten dat jullie medeleven ons, (de kinderen en zijn Leentje) erg goed heeft gedaan. Wat waren we blij verrast jullie te zien op de condoleance. Ook al fietste hij al langere tijd niet meer mee, hij was duidelijk niet vergeten.
Zeker een mooi stukkie, erg herkenbaar!
Deze verhalen kennen we van aan de keukentafel, onder het genot van een biertje en een happie natuurlijk.
De bourgondier is helaas niet meer en we missen hem en z’n verhalen erg.
Geweldig dat jullie die zondag na het overlijden van m’n vader langs kwamen fietsen en z’n naam over de Waardpolder lieten galmen. Aaarisss!!!!!……….KIPPENVEL!
BEDANKT
Paul Schrieken
’t ken zo donker niet wezen, ’t wordt altijd weer licht.
Dankbetuiging,
Een handdruk zo warm,
Een arm om je heen.
Een kaart, bloemen en niet te vergeten een bijdrage voor de
Alzheimerstichting.
Zoveel liefde en steun ons gegeven, het was geweldig.
Het is voor ons een grote troost te weten hoe geliefd
Hij was en hoe hij werd gewaardeerd.
Het geeft ons moed om verder te gaan.
Heel hartelijk dank voor de vele blijken van medeleven
Na het overlijden van Aris Schrieken.
Kolhorn, Lenie Schrieken, kinderen en kleinkind.