Om half 10 stonden 14 mannen en 1 vrouw van de B ploeg klaar voor de 120 kilometer. Voor vertrek moest er door de fotograaf nog een plaatje van ons geschoten worden. Gerrit Entes reed na een afwezigheid van ruim twee jaar weer tussen de wielen. Zijn laatste rit bij de B ploeg was op 7 juni 1999. Zijn conditie is nog ruim voldoende.
Voor de verandering waren de kopmannen deze rit Carlo Holla en Frank Kaandorp. Op de Westfriese Dijk werd voor de wind een iets te hoog tempo aangehouden. Bij Koedijk werd aangegeven dat de snelheid met een paar kilometer verlaagd moest worden. Door dit lagere tempo was het voor Piet Slikker en zijn vrouw Ria mogelijk om ons te volgen. Zij waren van plan 60 km. te rijden maar door ons sociale rijden hebben zij de dubbele afstand afgelegd.
Tot aan Avenhorn hadden wij redelijk voor de wind en daarna reden wij meer richting het zuidwesten waardoor de wind op de kant stond. Het tempo bleef op en rond de 30 km. Bij Grootschermer ging het fout. Er stonden geen pijlen, wel een bord van een doodlopende weg. Geen pijl dan gewoon doorrijden tot het hek (dat kennen wij eigenlijk alleen maar als Dirk op kop rijdt). Gauw keren en in de verwarring viel Wiegert. Na het oppakken van de route werd het tempo weer opgevoerd. De wind waaide krachtig en de mannen achterin hadden het zwaar omdat zij regelmatig op de dijk op de wind kwamen door passerende auto’s.
Bij Spijkerboor met het pontje over (tarief € 1 per persoon). De schipper was heel nauwkeurig en deed niet mee aan groepskortingen. In de herberg aan de overkant was geen ruimte voor onze groep dus gingen wij weer voor de wind naar Purmerend. Bij de “De drie Zwanen” koffie gedronken. Van de organisatie hadden wij proviand voor onderweg meegekregen waardoor de roep om gebak met slagroom achterwege bleef. Alleen ons vrouwelijk lid had wel graag een gebakje willen hebben. Wij hebben gaandeweg de rit niet gemerkt dat zij kracht tekort kwam.
Na Purmerend moest er tegenwind gereden worden. Het aantal vrijwilligers voor de kop bleef beperkt. In Oosthuizen haalde Jan Latenstein ons in (hij was om 10.00 uur vertrokken) en ging resoluut naar de kop. Wij reden door plaatsen waar wij anders nooit fietsen en zowaar waan je je in het buitenland als je door Etersheim rijdt.
In Avenhorn kwamen wij weer op de route van de 60 km fietsers. Bij elke groep die wordt gepasseerd is het geschreeuw van herkenning en aanmoediging. Bij de Goorn ging het licht voor Wiegert uit. De eerdere val was wellicht al een voorbode geweest. Twee maanden niet fietsen en ook nog een vakantie in een ver land kan niet zonder gevolgen blijven. Bij Wiegert deed alles pijn en gelukkig kon hij in de luwte van de 60 km fietsers zijn weg vervolgen.
Na wat omwegen kwamen wij weer redelijk op tijd aan op het feestterrein bij BEJO. Hier werden na het nuttigen van de gebruikelijke soezen de nodige goudgele rakkers naar binnen gewerkt om het vochtniveau weer op peil te brengen. Een mooie en goed georganiseerde route.
Cor Beemsterboer
