Na een geweldige Mergelandronde op 18 juni j.l. waar we toch met ruim 20 man en 1 vrouw weer een memorabele prestatie hebben neergezet stond de zondag erop alweer in het teken van ons eigen wielerevenement, “De ronde van Warmenhuizen”.

Wat te vermelden over de Mergellandronde? Tja, het was er weer een met “Ups en Downs”. Het weer beloofde niet veel goeds maar door de bank genomen hebben we het nog getroffen. Zwaar bewolkt maar slechts een enkel buitje met op ’t einde, na Wittem, nog een forse hoosbui met hagel en onweer op de gegeselde lijven toe. Er werden her en der prestaties geleverd die fenomenaal tot allerbelabberdst kunnen worden genoemd, maar wat hebben we weer genoten, slechts een paar lekke banden en geen ongelukken. Rond vier uur was iedereen binnen en werd er gepilst wat doorging tot na het diner waarna het gezelschap Valkenburg opzocht, helaas heb ik dit niet meegemaakt… “was loof” en ben gaan slapen!!! Lekker uitgerust thuisgekomen kon ik in alle rust aan de samenstelling van de Slagroomploeg werken die voor de volgende week op het programma stond.

Frans die in de Valkenburgse heuvelen al angstvallig Dirk Meijer ontweek, en zich sneekie had verscholen achter de rug van Willem Half omdat Dirk had laten weten geen spaan heel te laten van hem, bleek zijn rug zwaar geblesseerd te hebben en liet weten dat hij niet mee zou fietsen. Gelukkig was Cor bereid dus moest alleen de plek van Wiegert nog worden ingevuld. Die zat ergens in Zwasieland met de nikkertjes te spelen en liet niets meer van zich horen (zien we hem nog wel terug?). Bertie kon niet, Kees Jansen is bang in de bochten maar wil zijn angst volgend jaar overwinnen (we kunnen natuurlijk vragen of het parcours niet via de Veilingweg op en neer kan worden verreden). Dus moest Rob Heijmans de lege plek opvullen, de ploeg was kompleet! Nu de motorrijder nog.

Karel zou motor rijden maar die kon niet want die moest meedoen met de ploeg van Simply Red. Overigens was dat ook nog een probleem want hij had z’n fiets in Limburg in tweeën getrapt, wel garantie voor een nieuw frame maar die was niet op tijd klaar, gelukkig kon hij toch meedoen op een geleende fiets. Toen m’n zwager Piet Vroed gebeld, die zat in Tsjechië, zou wel voorrijden maar was niet op tijd terug dus uiteindelijk Peter Mak bereid gevonden en hadden we toch een motor, he…he… alles geregeld.

Met aan de meet de Slagroom B-ploeg in 4e positie met maar 4 man, bestaande uit Mat v.d. Berg, Dirk Meijer, Nico Schreiner en Cor Beemsterboer vielen we in ’t schot met zeven / achtendertig km/uur achter Peter Mak aan, vastberaden om deze plek niet meer af te staan en door te stomen naar de eerste plaats. Helaas is dat niet gelukt, maar dat wijten we aan het verraad van de laatste man, vermoedelijk is deze omgekocht. We zakten af naar drie-vierendertig km/uur en elke keer als we werden gepasseerd keken die renners met zo’n gluiperige smile, ja… zeker weten! Uiteindelijk zijn we ondanks deze handicap toch nog 5e geworden maar zullen pas volgend jaar de wisseltrofee kunnen pakken.

Mat v.d. Berg